2024-08-03

Rouwen en opnieuw liefhebben

Verse rouw en opnieuw liefhebben, kan dat samen gaan? Ik heb ervaren dat het antwoord op deze vraag “ja” is.
Mijn overleden vrouw is uniek en onvervangbaar, dat is zeker. Ik wil haar ook niet vervangen. Ik wil haar juist zo lang mogelijk koesteren en bij mij houden. Dit zijn de dingen waar ik mee worstelde toen ik pas weer verliefd werd. Het voelde zo dubbel: Heb ik wel genoeg gehouden van Geertje? Mag ik wel weer verliefd zijn?
Stond ik al open voor iets nieuws toen ik Brammine zag? En hoe wist ik dat die gevoelens er niet waren omdat ik mij gewoon verdrietig en alleen voelde?  Hoe konden gevoelens van verliefdheid er zijn, tijdens deze periode van rouw? Hoe kon ik in deze tijd óók aan iemand anders denken?
Op de vraag of ik op die bewuste avond dat ik Brammine zag, al open stond voor iets nieuws is het antwoord: nee, niet bewust. Wel is het zo dat mijn rouwproces al veel eerder begon. Op het moment dat we te horen kregen dat Geertje niet lang meer te leven had. Ook is het zo dat mijn rol, als man en echtgenoot, veranderde naar verzorger in de tijd dat Geertje ziek was! Elke dag was het een beetje afscheid nemen. Ik ben dankbaar dit we dit intens met elkaar hebben beleefd!

Natuurlijk heb ik mijn verdriet en gemis om Geertje en dat zal er mijn hele leven zijn. Toch voelde ik mij  na haar overlijden heel sterk en zeker. Na 3 maanden kwam ik Brammine tegen in de kerk. Een blik was genoeg om mijn hart open te breken. Mijn beleving in deze periode van rouw en weer verliefd zijn was uiteindelijk heel duidelijk en helder. Ik voelde me goed en fit, ik was blij en had weer zin in het leven en dat kon heel goed samen gaan met momenten van verdriet en gemis! Ik was in die periode bij het graf van Geertje en kon oprecht aan haar vertellen wat er allemaal was gebeurd en hoe ik weer verliefd was geworden. Meer dan 30 jaar heb ik met Geertje lief en leed gedeeld, hebben we met elkaar gevochten en liefgehad. In haar ziekte hebben we elkaar elke dag een stukje meer los mogen laten! Het is goed zeiden we tegen elkaar toen we voor het laatst afscheid namen!

Het bovenstaande verwoordt veel van de periode waarin ik Brammine ontmoette. De verbinding die we ervaarden, ook in het geloof was zo sterk dat we het niet konden negeren. Ook een poging om een maand lang geen contact te hebben mislukte. Op een wonderlijke manier kwamen we elkaar tegen op een plek die wij niet hadden kunnen bedenken, in de plaatselijke christelijke boekhandel. Brammine bad tegen beter weten in of ik in de winkel zou zijn, die zij binnen ging. En een maal om de hoek trof ze mij daar, terwijl ik in geen jaren in die winkel was geweest. En zo gebeurde er wel meer, waar we niet omheen konden. Zeker ook de sterke overtuiging van binnenuit dat God ons bij elkaar had gebracht. Zo vond ik opnieuw de liefde en ervaarde ik dat verse rouw en nieuwe liefde wel degelijk samen gaan. De liefde voor Geertje bewaar ik in mijn hart en de liefde voor Brammine is levend en dynamisch. En dat gaat voor mij heel goed samen!

Een tijdje geleden mocht ik hierover ook iets vertellen in het TV programma: Ik mis je

Kees van der Meij
youtu.be/tmRI08WXm2I?si=Fj2CZZPGP5AUoJFW